Zonder titel, 1994

Rob Schouten schilderde in de jaren 1990 een serie berglandschappen. Vulkanen hebben zijn speciale interesse, omdat klimmend naar de top dit landschap boeiende kleurwisselingen laat zien. Schouten kiest voor het grote, ruige landschap, maar balt die grootsheid samen in een uitsnede; dichterbij gehaald als door een telelens. De geraffineerde eenvoud van de compositie verleent de kleine doeken een grote mate van abstractie zonder daarbij de monumentaliteit van het landschap teniet te doen.