De triomf der Gerechtigheid, ca. 1651 - 1653

Schilderij met een allegorische voorstelling: de Gerechtigheid, ofwel Vrouwe Justitia, die de weduwen en wezen beschermt. Ze is geblinddoekt, gekleed in een witte, satijnen jurk en draagt zoals gebruikelijk een zwaard en een weegschaal. Naast haar staat een houten rechterstoel. Met haar voeten vertrapt zij de personificatie van Hebzucht, of Bedrog, afgebeeld in de gedaante van een halfnaakte man. In zijn hand houdt hij een maatstaf, om hem heen liggen een masker en verschillende handelsattributen waaronder een doos met gewichten en een geldzak. Tot Justitia wenden zich een knielende weduwe met rouwsluier, een kind aan haar borst, en een in rood geklede weesjongen. Weduwen en wezen vormden een niet onaanzienlijke maatschappelijke groep in het zeventiende-eeuwse Leiden. Een wees was een kind waarvan ten minste één ouder was overleden. Weduwen ontvingen steun vanuit publieke liefdadigheidsinstellingen en genoten juridisch meer zelfstandigheid dan gehuwde of ongehuwde vrouwen. Metsu werd zelf jong wees, zijn moeder werd viermaal weduwe.